XIV Niedziela zwykła 7.07.2013
Medytacja niedzielna
Fragment Ewangelii wg św. Łukasza (10,1-12.17-20)
w. 1 Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
w. 2 Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.
w. 3 Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki.
w. 4 Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie!
w. 5 Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi!
w. 6 Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was.
w. 7 W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu.
w. 8 Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą;
w. 9 uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.
w. 10 Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie:
w. 11 Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże.
w. 12 Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu.
w. 17 Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają».
w. 18 Wtedy rzekł do nich: «Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica.
w. 19 Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi.
w. 20 Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie».
Pomoc w celu wyjaśnienia tekstu (egzegeza)
w. 1 O ile Jezus wybrał Dwunastu uczniów, by reprezentowali dwanaście pokoleń Izraela, wybrał również większą liczbę uczniów, by reprezentowali siedemdziesiąt narodów (czasami siedemdziesiąt dwa), o których mówi tradycja żydowska, zapowiadając w ten sposób misję ewangelizacyjną skierowaną do pogan.
”po dwóch”: Można wskazać trzy powody wysyłania uczniów w parach: by mogli się wzajemnie wspierać; by mogli składać wiarygodne świadectwo o prawdziwości swoich słów; by być żywym uosobieniem ewangelii pokoju.
Czy słyszę głos Jezusa wybierający mnie do grona uczniów, którzy mają dać świadectwo (poprzez słowa i swoje czyny) o Bogu?
w.2 Rabini z przełomu I i II w. po Chr. wypowiadali podobne słowa do tych, które wypowiada tutaj Jezus. Pilność przeprowadzenia prac żniwiarskich, gdy pola już dojrzałe, stanowiła naturalny przykład dla rolników z I w.
Czy słyszę głos Jezusa, który słowami dotyczącymi żniwa zaprasza mnie do pracy na Jego żniwach?
w.3 Żydzi opisywali czasami siebie jako owce pomiędzy wilkami (poganami). Obraz owcy wśród wilków był przysłowiowym symbolem bezbronności.
Czy słyszę głos Jezusa posyłający mnie do świadczenia o Nim, nawet wśród ludzi, którzy nie chcą przyjąć prawdy o Bogu?
w. 4 Apostołowie mieli wędrować z niewielkim bagażem, jak członkowie innych grup.
”nikogo w drodze nie pozdrawiajcie”: To społecznie szokujące zachowanie ma symboliczne znaczenie, nawiązując do postępowania proroków – miało ono skupiać uwagę na znaczeniu autentycznego pokoju.
Czy słyszę głos Jezusa zapraszający mnie do nie zabierania niczego, lecz oddania się całkowicie całego siebie w drodze, na którą mnie posyła?
w. 5-7. Okazywanie gościnności podróżnym było jedną z głównych cnót w starożytności na całym obszarze śródziemnomorskim, szczególnie w judaizmie. Ówczesny savoir-vivre określał, kogo i w jakiej sytuacji należało pozdrawiać, ponieważ pozdrowienie „pokój” było jednocześnie błogosławieństwem mającym udzielić pokoju. Jezus ustanawiając nowe zasady pozdrowienia.
Czy słyszę głos Jezusa zachęcający mnie do przyjęcia Jego zasad życia w trakcie mojego świadczenia o Nim ?
w. 10-11. Pobożni Żydzi, którzy powracali do Ziemi Świętej, nie chcieli, by nawet pył z ziem pogańskich pozostał na ich sandałach.
Czy słyszę głos Jezusa zapraszający mnie do nawoływania o królestwie Bożym w Jego imieniu?
w. 17. Uczniowie byli więc zdumieni natychmiastową skutecznością imienia Jezusa.
Czy ja również widzę skuteczność imienia Jezusa w swoim codziennym życiu (w szkole, w domu, pracy, wśród przyjaciół)? Podziękuję za to Panu Bogu.
w. 18-19. Ochrona, jaką obiecuje Jezus, jest podobna do tej, którą czasami obiecywał Bóg w Starym Testamencie. Pojawiające się tutaj węże, czasami łączone z ‘szatanem, złymi duchami lub magią, reprezentują zapewne zastępy diabelskie.
Czy słyszę głos Jezusa zapewniającego mnie o ochronie, którą mi da? Czy nie lękam się przeciwności w swoim życiu? Czy potrafię oddać wszystkie trudności w ręce Boga?
w. 20 Księga w niebie, która zawiera imiona sprawiedliwych, to obraz często pojawiający się w literaturze żydowskiej, mający liczne pierwowzory w Starym. Łukasz pomniejsza entuzjazm uczniów z powodu sukcesów misyjnych, kładąc nacisk na bardziej trwały – fakt, że ich imiona są zapisane w niebie.
Czy słyszę głos Jezusa mówiący o zapisaniu mojego imienia w niebie? Czy raduję się z tego faktu?
Poproszę dziś Pana, abym mógł usłyszeć Jego głos zawarty w tym fragmencie Ewangelii. Podziękuję Mu za wszystkie słowa i konkretne wskazówki na życie jakie mi przekazuje.
kl. Łukasz Ł.
Na podstawie:
Katolicki Komentarz Biblijny, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 2001.
Historyczno Kulturowy Komentarz do Nowego Testamentu, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 2000.
Medytacja do pobrania: