Przejdź do treści

VI Niedziela Wielkanocna

Fragment Ewangelii wg Św. Jana (14, 23-29)

w 23 Jezus Powiedział do swoich uczniów: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać.

w 24 Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.

w 25 To wam powiedziałem przebywając wśród was.

w 26 A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.

w 27 Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka.

w 28 Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

w 29 A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.

Pomoc w celu wyjaśnienia tekstu (egzegeza)

w. 23 – 24 Pan Jezus daje odpowiedź na nurtujące chrześcijan pytanie objawienie się Chrystusa światu. Ewangelista wyjaśnia, że powtórne przyjście Chrystusa (paruzja) nie jest faktem odizolowanym od śmierci i uwielbienia Jezusa na krzyżu. Pan Jezus mówi o miłości Ojca i Syna do człowieka. Zapowiada objawienie się wierzącym, przyjście do nich. To objawienie będzie miało charakter przyjścia Syna i Ojca do wierzącego, i w nim przebywania. Istnieje zasadnicza różnica między uczniami a światem; uczniowie są zdolni widzieć Jezusa, korzystają z owoców Jego zbawczej śmierci i przyjmą wewnętrzny pokój jako dobro ostateczne. Świat natomiast nie jest zdolny do rozpoznania Chrystusa i przyjęcia jego darów.

Czy widzę jak intymna jest miłość Jezusa i Ojca do mnie? Co czynię, jakie starania podejmuję, aby Ojciec i Syn mogli do mnie przyjść i we mnie przebywać? Czy staram się zwracać uwagę na to, że Bóg Ojciec bardziej niż słów oczekuje ode mnie konkretnych uczynków? Popatrzę na moja modlitwę i uczestnictwo w Eucharystii: ile jest w nich potrzeby spełniania obowiązku, a ile miłosnego pragnienia przebywania z Bogiem?

w. 25 Czas pobytu Jezusa na ziemi był czasem opowiadania ludziom o Ojcu, czasem objawienia miłości Boga do ludzi. Był to czas, kiedy niewidzialny Bóg pozwolił widzieć ludziom swoje oblicze.

Czy chętnie mówię o Panu Bogu, o zagadnieniach mojej wiary? Czy dobrze mówię o Kościele? Jak przygotowuję się na potkanie z Bogiem, którego objawił nam Pan Jezus?

w. 26 – 27 Jezus obiecuje uczniom Ducha Prawdy, który ich wszystkiego nauczy i przypomni im wszystko, co On im powiedział. Przez nauczanie, czyli dawanie zrozumienia słowa Jezusowego w nowej sytuacji, Duch-Pocieszyciel sprawi, że uczniowie będą zdolni zachowywać słowo Jezusa, czyli Go miłować. Wypełnianie nauki Ojca i miłosne przebywanie z Bogiem są nie możliwe bez łaski. Duch Święty jest źródłem wszelkich dobrych pragnień i silnej woli w wypełnianiu nauki Bożej. On uwalnia od lęku i napełnia pokojem.

Jezus zostawia uczniom jedynego rodzaju dar, jakim jest pokój płynący od Boga, ściśle związany z przyjęciem Ewangelii. Pokój Chrystusowy rodzi się w miłości silniejszej od śmierci; jest to pokój Zmartwychwstałego, który wprowadza wierzących do rodziny świętych i domowników Boga.

Czy proszę Ducha Pokoju, aby mnie wyzwalał od moich lęków i otwierał na miłość Ojca i Syna, i aby pogłębiał we mnie pragnienie przebywania z nimi?

w. 28-29 Pan Jezus ponownie uspokaja uczniów przypominając im, że Jego odejście stanowi wprowadzenie nowej rzeczywistości w życiu wierzącego. Kto miłuje Jezusa, ten cieszy się Jego powrotem do Ojca, w krzyżu dostrzega wypełnienie Bożego planu miłości. Jezus będąc Synem podkreśla wielkość Ojca i zapowiada, co nastąpi, aby uczniowie mogli wtedy w jasnym świetle odczytywać wydarzenia, których będą świadkami. Wtedy uwierzą, że Jezus jest Panem historii, zna to, co czyni, i czyni to, co wie, ustawiając wszystko zgodnie z odwiecznym planem miłości Boga w stosunku do człowieka.

Czy proszę o Światło Ducha Świętego dla siebie, abym potrafił odczytywać znaki Boże w moim życiu? Czy jest we mnie wewnętrzne pragnienie podejmowania mojego życia zgodnie z odwiecznym planem miłości Boga w stosunku do mnie? Co jeszcze mówi do mnie to Słowo?

Będę prosił Pana Jezusa o łaskę trwania w zażyłej obecności z Nim i Ojcem. Będę wyznawał z głębi serca: „Boże mój, Ciebie pragnie dusza moja”.

 

kl. Dawid

Na podstawie:

– Nowy komentarz biblijny do Ewangelii Św. Jana, część II

– ks. Krzysztof Wons, Modlitwa Ewangelią na każdy dzień

 Medytacja do pobrania:

Medytacja 05.05.2013

← Wstecz