J 13, 31-35
31 Po wyjściu Judasza rzekł Jezus: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. 32 Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. 33 Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. 34 Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. 35 Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.
Jaka jest Twoja miłość?
Egzegeza:
Ogólny zarys perykopy:
Jezus ustanawia przykazanie miłości gdy wraz z uczniami są w wieczerniku, zaraz po obmyciu nóg uczniom i zdradzie Judasza Jezus mówi o otoczeniu chwałą i nowym przykazaniu. Natomiast po nakazie miłości, Jezus rozpoczyna swoje mowy pożegnalne, w których przygotowuje apostołów do swojej śmierci.
13,31-32:
Słowa Jezusa ogłaszają godzinę w której Syn Człowieczy będzie wywyższony. Pomimo zdrady Judasza, słowa Jezusa są słowami radości, ponieważ ukazują chwałę Boga Ojca. Jezus Chrystus jest ostatecznym objawieniem Boga Ojca. Przez Niego objawiła się miłość Ojca, którą możemy naśladować wpatrując się w Jezusa.
Jezus nie myśli o sobie i o tym, że zdradził Go Judasz, ale chce jak najlepiej przygotować swoich uczniów na czas Jego męki i Zmartwychwstania; Jezus nie myśli o sobie. Jaki jest ze mną? Czy w życiu myślę o sobie, swoich przeżyciach, czy o dobru innych? Czy mimo zranień pamiętam, że większy i piękniejszy jest Pan?
13,33:
„Dzieci” – Jezus w ten sposób wyraża ogromną miłość do każdego z nas. Jezus przytacza wcześniej wypowiedziane przez Żydów słowa (J 7, 33). Mimo, że uczniowie jeszcze nie rozumieją gdzie i dlaczego odchodzi, to i tak Jezus ich kocha – z ich niewiedzą i niezrozumieniem.
Czy wierzę, że jestem dzieckiem Boga? Czy moja świadomość bycia dzieckiem wyraża się w ufności i zawierzeniu Bogu? Czy wierzę, że On nigdy mnie nie zostawi?
13,34-35:
Przykazanie miłości było znane już w Starym Testamencie (Kpł 19, 18 czy Pwt 10, 19). Miłość była także cnotą dla Greków i Rzymian, jednak tylko Ewangelie mówią o miłości do nieprzyjaciół i do wszystkich ludzi. W pismach Nowego Testamentu miłość bliźniego to podstawowe przykazanie (np. Mk 12,28-34; Rz 12, 8-10; Kol 3, 14). Miłość bliźniego jest sprawdzianem miłości do Boga. Miłość bliźniego ma źródło w miłości do Boga, gdyż mamy kochać tak jak Jezus, a źródło Jego miłości jest w Bogu.
Jak bardzo kocham Boga? Czy mogę powiedzieć, że kocham Go bezgranicznie? Jak realizuje swoją miłość do Boga w świecie? Jak okazuje miłość bliźnim? Poproszę Boga o łaski do świadczenia o Nim poprzez miłość.
Pomocą do medytacji było:
Nowy Komentarz Biblijny, Ewangelia wg św. Jana cz.II
Modlitwa Ewangelią na każdy dzień, Krzysztof Wons SDS
kl. Paweł
Medytacja do pobrania:
Rozmyślanie. V nd Wielkanocna C