Przejdź do treści

Uroczystość św. Józefa Oblubieńca NMP

Fragment Ewangelii wg. Św. Mateusza (1,16. 18-21. 24a)

w.16 Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.

w.18 Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego.

w.19 Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.

w.20 Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło.

w.21 Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”.

w.24a Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.

 

Pomoc w celu wyjaśnienia tekstu (egzegeza)

 

w.16 –Ewangelista identyfikuje Józefa jako męża Maryi i kieruje uwagę najpierw na Jego osobę. Ewangelista odmawia jednak Józefowi relacji ojcowskiej w stosunku do Jezusa. Werset ten stwierdza wyraźnie, że nie jest On, Jego fizycznym ojcem. Nieoczekiwanie główną rolę w tym wersie pełni Maryja, a nie Józef. Z Niej bowiem narodził się Jezus.

 

Pomyślę przez chwilę o moich rodzicach. Jakie mam z nimi relacje? Może z którymś po prostu nie rozmawiam? Czy swoim postępowaniem nie przysparzam im kłopotu? Czy modlę się za rodziców?

 

w.18 –Pierwsza część tego wersetu nawiązuje i objaśnia zakończenie w. 16. Druga część wersetu podaje informacje o zaślubinach Józefa i Maryi. Z ewangelii wynika, że drugi etap zaślubin (zamieszkanie razem) jeszcze nie nastąpił. Maryja zaś znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego.Przypuszcza się, że wraz ze stwierdzeniem brzemienności, Józef dowiaduje się o działaniu Ducha Świętego.

 

Pomyślę o uczuciach i emocjach towarzyszących Józefowi, gdy dowiedział się o poczęciu przez Maryję? Czy jestem otwarty na Ducha Świętego? Będę kontemplował przez chwilę postawę Józefa.

 

w.19 –Przyjmując, że Józef wiedział o poczęciu z Ducha Świętego, jego chęć potajemnego oddalenia się mogła wynikać z jego sprawiedliwości. Prawdopodobnie nie chciał wyjawiać tajemnicy Maryi, kierując się bojaźnią wobec niezrozumiałych spraw Bożych. Pojawia się także druga wersja, która mówi o tym, że Józef nie znał powodów z jakich Maryja stała się brzemienna. Dlatego postanowił oddalić ją potajemnie, aby nie zmuszać Jej na uczestnictwo w upokarzającym procesie.

 

Czy dbam o dobre imię moich bliźnich? Czy nie staję się powodem niesprawiedliwości jaka spotyka moich braci i siostry? Jaki jest mój stosunek do ludzi pogardzanych, odsuniętych na margines życia społecznego?

 

w.20 –Pojawienie się anioła we śnie nie jest obce księgom ST. W tym wypadku następuje w trakcie intensywnych rozważań Józefa nad decyzją odejścia. Pojawienie się anioła oznacza, że wiedza o dziewiczym poczęciu Maryi pochodzi od Boga. W tym fragmencie anioł nazywa Józefa synem Dawida, aby zaznaczyć że Jezus pochodzi z królewskiego rodu. Tylko ten jeden raz określenie to nie odnosi się do Jezusa.

 

Jak reaguję na Boże natchnienia? Dlaczego tak często brakuje mi wiary do podjęcia tego, co słyszę na katechezie czy podczas Mszy Świętej? Czy modle się do Ducha Świętego o Jego światło?

 

w.21 –Józef otrzymuje nakaz nazwania Dziecięcia, a tym samym przyjęcia Go jako swe własne. Przez polecenie nadania imienia, dowiadujemy się, że to Bóg sam decyduje jakie imię ma mieć Zbawiciel, a także w jaki sposób Jezus może być uważany za syna Dawida. Mimo iż Józef nie jest Jego prawdziwym ojcem. Hebrajskie imię Jeszua oznacza „Jahwe jest zbawieniem” i wskazuje na przyszłą rolę i misję Tego, który będzie je nosił. Zbawienie jest tutaj rozumiane jako uwolnienie ludu od jego grzechów.

 

Pomyślę, czy czasem nie postępuję tak, jakbym sam wiedział co dla mnie jest w życiu najlepsze? Czy nie koncentruje się zbytnio na swoich pragnieniach? Pan Bóg wymaga od każdego z nas konkretnego działania. Czy to, co robię nie sprzeciwia się woli Bożej?

 

w.24a–Końcowy werset wskazuje na wypełnienie nakazu anioła przez Józefa. Mateusz posługuję się tutaj formą starotestamentalną, aby zaznaczyć doskonałe posłuszeństwo Józefa oraz całkowite wypełnienie słów wypowiedzianych przez anioła. Józef jest nie tylko wrażliwy na słowo Boże, ale także całkowicie posłuszny temu słowu, zamienia je w czyn. Nie zastanawia się i nie roztrząsa, czy i jak dalece widzenie pochodziło od Boga. Wykonuje wszystkie polecenia Boga.

 

Posłuszeństwo to cnota, której sprawdzianem jest każdy mój dzień. Czy jestem posłuszny poruszeniom serca, Słowu Bożemu, nauczaniu Kościoła, moim rodzicom, wychowawcom, itp.?Czy jestem wierny moim postanowieniom np. tym wielkopostnym?

 

Będę prosił Jezusa o łaskę bezwzględnego podporządkowania się woli Bożej. Będę wołał z głębi serca: „Jezu naucz mnie posłuszeństwa na wzór Józefa”.

 

kl. Jakub P.

kl. Dawid B.

 

Na podstawie:

– Nowy komentarz biblijny do Ewangelii Św. Mateusza, część I, wyd. Edycja Św. Pawła

 

Medytacja do pobrania:

Medytacja 19 III 2014

 

← Wstecz