Fragment Ewangelii wg św. Mateusza (11, 25-30)
w. 25 W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.
w. 26 Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
w. 27 Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.
w. 28 Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
w. 29 Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
w. 30 Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».
Pomoc w celu wyjaśnienia tekstu (egzegeza)
w. 25 Wypowiedź Jezusa jest uwielbieniem Boga. Modlitwa jest skierowana do Ojca, Pana nieba i ziemi. Powodem uwielbienia jest łaskawe objawienie się Boga. Objawienie przynosi Jezus, a nie Prawo ani też oczekiwane eschatologiczne wydarzenia. Objawienie skoncentrowane jest na osobie Jezusa, na Jego słowach i czynach. Jezusowa prowokacja polega na tym, że objawienie zastrzeżone jest nie dla mądrych, znawców Prawa, ale dla prostaczków. „Mądrzy” to cała religijna arystokracja w przeciwieństwie do „zwykłego ludu”. Ojciec objawia się nie elitom religijnym, ale prostemu ludowi.
Czy podziękowałem kiedykolwiek Jezusowi za to, że przyszedł objawić nam wolę Ojca?
w. 26 Z wniknięcia w Bożą wolę wywodzi się potwierdzające: Tak, Ojcze. Takie jest upodobanie Boga. Słowo „upodobanie” znajduje się u Mateusza tylko w tym miejscu. Formuła oznacza absolutną suwerenność miłości Boga. W tej miłości zawarte jest zbawienie ludzi.
Czy zawsze zgadzam się tym czego chce ode mnie Pan Bóg? Czy zbuntowałem się kiedyś wobec woli Ojca Niebieskiego?
w. 27 W tym wersecie Jezus przedstawia się jako Ten, któremu zostało wszystko przekazane od Ojca. Przekazanie czyni Jezusa uprawomocnionym przedstawicielem Ojca. Relacja Ojciec – Syn wyraża się we wzajemnym i wyłącznym poznaniu. Tylko Ojciec zna Syna i odwrotnie. W świetle ST „poznanie” jest zawsze czymś konkretnym i całościowym. Poznanie jest tam pełnym doświadczeniem poznanego oraz pełną w stosunku do niego bliskością. Kiedy więc mówi się o „poznaniu” ze strony Boga, zawsze wiąże z takim poznaniem idea wybrania. Ukazuje się tutaj jedność Jezusa z Ojcem, która dokonuje się w ich wzajemnym poznaniu. Syn objawia Ojca, komu chce. Syn objawia Ojca całą swą działalnością. Każdy Jego czyn „mocy” wobec ludzi objawia wolę i zamiar Boga wobec całej ludzkości. Znamiona królestwa wiecznego ujawniają się w dziełach Syna.
Czy pomyślałeś kiedyś, że jesteś wybranym dzieckiem Bożym?
w. 28 W niniejszej wypowiedzi Jezus zaproszenie kieruje do wszystkich, a zwłaszcza utrudzonych i obciążonych. Owe wskazują na to, iż dojście Izraela do Boga ciągle jest otwarte. Obciążony to człowiek obarczony ciężarem. Ale co w tym przypadku jest owym ciężarem? W duchu Mateuszowym są nimi ciężary nakładane ludziom przez uczonych i faryzeuszy. Dla nich Jezus sam obiecuje pokrzepienie.
Kim dla mnie jest drugi człowiek? Czy widzę w nim Chrystusa? Czy nakładałem kiedykolwiek innym w nadmiarze obowiązki? Czy pokrzepiłem i pocieszyłem kiedykolwiek brata lub siostrę w Chrystusie Panu?
w. 29-30 Jezus nakazuje wziąć Jego jarzmo. W księdze Syracydesa jest mowa o jarzmie mądrości. Ponieważ Syr 24 mądrość identyfikuje z Prawem, dlatego jarzmo mądrości to tyle co jarzmo przykazań. Obecna jest także idea, że ludzie w mądrości znajdują pokój. Z wypowiedzi Syr wynika, że życie z mądrością tj. według przykazań już teraz przynosi radość, wolność, pokój, siłę. Dlatego jarzmo mądrości jest łagodnym jarzmem.
Czy umiłowałem wolę, prawo Boże? Czy jest gotowy by ponieść trudy dla Jezusa? Czy proszę Jezusa o dar mądrości?
Będę prosił Jezusa o łaskę wytrwania w Jego woli. Poproszę także o zdolność serca do dokonywania trudnych ale Bożych wyborów.
Na podstawie:
-Nowy komentarz biblijny do Ewangelii św. Mateusza, część I, wyd. Edycja św. Pawła
Medytacja do pobrania: