Przejdź do treści

Poniedziałek Wielkanocny

Mt 28,8-15

“Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: Witajcie. One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą. Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu. Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.”

 

1. Wyobraź sobie siebie w dzisiejszej Ewangelii; co czujesz?:

– Gdy anioł przyszedł do kobiet (niedowierzanie, strach, radość, zaskoczenie)?

– Gdy biegły z radością do uczniów (niedowierzanie, podekscytowanie, szczęście)?

– Gdy stanął przed nimi Jezus (niedowierzanie, zaskoczenie, zdumienie)?

– Co czuli strażnicy, pilnujący grobu (niedowierzanie, strach, złość)?

 

2. Spójrz na zatwardziałość serc faryzeuszy, nawet nie chcą uwierzyć, mimo prawdziwości Zmartwychwstania.

 

3. Spójrz na przekupstwo strażników – bardziej cenią dobra tego świata nad Prawdę.

 

4. JEZUS PRAWDZIWIE ZMARTWYCHWSTAŁ. ON JEST DROGĄ, PRAWDĄ I ŻYCIEM. Radujmy się więc z Jego Zmartwychwstania i prośmy, byśmy już nie byli niedowiarkami, ale prawdziwie mocno wierzyli, byśmy dawali świadectwo prawdzie jaką jest Zmartwychwstanie, byśmy prosili w Roku Wiary – PANIE PRZYMNÓŻ NAM WIARY.

 

kl. Paweł

Medytacja do pobrania:

Rozmyślanie Poniedziałek Wielkanocny

← Wstecz