„Jak owce między wilki…” – refleksją nad tymi słowami z Ewangelii podzielił się z nami ks. Przemysław w czasie homilii na Mszy Świętej, na której modliliśmy się za dwóch naszych księży przełożonych, obchodząc dzień ich imienin. Ks. Prefekt mówił, że „owca na Bliskim Wschodzie była obrazem zwierzęcia bezmyślnego, żyjącego stadnie”. Wszyscy jesteśmy owcami, które potrzebują siebie nawzajem i są zależne od Boga. „Istnieje w nas pokusa – kontynuował kaznodzieja – by wszystko zrobić samemu”. To niestety nie przynosi efektów. Jeśli Jezus posyłał uczniów po dwóch to między innymi dlatego, że wiedział, jak istotne są relacje międzyludzkie, wsparcie, zaufanie. Stąd na koniec homilii ks. Przemysław powiedział: „Ile dają relacje między księżmi!”. One są istotną częścią kapłańskiego życia.
Świadomi ludzkiej potrzeby relacji, po Eucharystii spotkaliśmy się przy stole na kolacji, w czasie której poznaliśmy też naszych kolegów z roku propedeutycznego, którzy przygotowali się do tego spotkania (dosłownie!) śpiewająco
[peg-gallery album=”http://picasaweb.google.com/data/feed/api/user/101485112010308293467/albumid/6614097774227413633?alt=rss&kind=photo” ]