Fragment Ewangelii wg Św. Jana (1, 29-34)
w. 29 Nazajutrz zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.
w. 30 To jest Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie.
w. 31 Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi.
w. 32 Jan dał takie świadectwo: Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim.
w. 33 Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym.
w. 34 Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym.
Pomoc w celu wyjaśnienia tekstu (egzegeza)
w. 29 Jan jest przekazicielem Jezusa jako Baranka Bożego dla swoich słuchaczy. Baranek Boży w całej Biblii stanowi najoryginalniejszy tytuł mesjański. Można wyróżnić wielorako rozumieć ten tytuł:
- Baranek paschalny lub baranek ofiarny. Ofiara Chrystusa jako doskonała Pascha
- Baranek jako sługa Jahwe. Motyw sługi uniżonego w Iz 53.
- Baranek Boży jako symbol Mesjasza triumfującego. Motyw apokaliptyczny (Ap 7,17) – królewski zwycięzca.
- Baranek symbolem Oblubieńca.
- 5. Objawieniowy tytuł Baranka, który objawił się Izraelowi.
Kim dla mnie jest Jezus Chrystus? Czy uświadamiam sobie często, że to Jezus zgładził moje grzechy? Co rodzi się we mnie gdy słyszę podczas Mszy świętej słowa Św. Jana Chrzciciela: „Oto Baranek Boży”?
w. 30-31 Jan cytując własne słowa (o którym powiedziałem) podkreśla swoja nieznajomość Jezusa jako Mesjasza, to uwydatnia rolę Ducha Świętego, który objawia Jezusa jako Mesjasza. Rola chrztu Janowego sprowadza się do objawienia Jezusa całemu Izraelowi.
Czy znam datę swojego chrztu i nazwisko kapłana, który włączył mnie do wspólnoty Kościoła? Czy rozpalam w sobie pragnienie życia według nauki Kościoła? Co robię, bay poznać Boga?
w. 32. Analiza motywów związanych z ewangelijnymi opisami chrztu Jezusa prowadzi do wniosku, że motyw gołębicy ma podwójne znaczenie: jest jednocześnie symbolem Ducha i Izraela. Starotestamentalne powiązanie symboliki gołębicy z narodem wybranym kieruje nasza uwagę na łączność Ducha zstępującego na Jezusa z wizja ludu Bożego jako oblubienicy Baranka. Biorąc pod uwagę bezpośredni kontekst wypowiedzi o Duchu zstępującym na Jezusa jak gołębica, należy uwzględnić dwa aspekty w zestawieniu Jana i Jezusa. Pierwszy aspekt polega na powiązaniu wizji (oglądałem – w.32 i widziałem – w.34) ze świadectwem (świadectwo – w.32 i zaświadczam – w. 34). Drugi aspekt polega na powiązaniu oglądania Ducha (w.32 oglądałem Ducha i nad którym ujrzysz Ducha) z samym chrztem (w.33 chrzest woda i chrzest Duchem Świętym). Duch wskazuje Janowi, co Jezus może dodać do tego, co Jan Chrzciciel czyni i czym jest.
Jan stwierdza, że Duch Święty pozostał na Nim. To zstąpienie jest więc definitywne, totalne i trwałe. Aż 40 razy Jan używa czasownika menein w swojej Ewangelii, co kojarzy się z czterdziestoletnią wędrówką i trwaniem Boga przy swoim ludzie.
W czasie sakramentu chrztu świętego i bierzmowania zostały mi udzielone i pomnożone dary Ducha Świętego. Czy każdego dnia przyzywam Ducha mądrości i rady, aby mnie prowadził?
Jakie świadectwo mogę złożyć sam o sobie? Czy pozwalam Duchowi Świętemu, aby mnie przemieniał?
w.33-34 Celem chrztu Jezusa Duchem Świętym jest objawienie Boga, aby ludzie mogli uwierzyć, tj. przyjąć to objawienie i osiągnąć życie/zbawienie. Podobnie jak przy chrzcie Janowym również w Jezusowym chrzcie Duchem Świętym kryje się aspekt oczyszczenia, a więc trzeba pojmować nie tyle jako dar, ile raczej jako środek, za pomocą którego Jezus oczyszcza lud i objawiając go jako oblubienicę, objawia siebie jako Oblubieńca.
Czy potrafię wsłuchiwać się w to, co mówi do mnie Pan Bóg przez karty Pisma Świętego? Co przeszkadza mi w realizacji usłyszanego Słowa? Czy jestem świadkiem Chrystusa? Jakie daje o Nim świadectwo swoim codziennym życiem?
kl. Dawid B.
Na podstawie:
– Nowy komentarz biblijny do Ewangelii Św. Jana, część I