Zmarła śp. Jadwiga Nawracała

W nocy z 13/14 lutego odeszła do Domu Ojca śp. Jadwiga Nawracała – Mama naszego Prefekta, ks. dr. Tomasza Nawracały. Przeniknięci wiarą w zmartwychwstanie, łączymy się z Rodziną i bliskimi w modlitwie i prosimy o radość życia wiecznego dla Zmarłej. Zapraszamy wszystkich do modlitwy osobistej i wspólnotowej. Prosimy o nią Towarzystwo Przyjaciół Arcybiskupiego Seminarium Duchownego [...]

Czytaj dalej »

Ks. Prof. Bogdan Poniży

Dziś w nasz kapłański czwartek gościliśmy ks. prof. Bogdana Poniżego, wieloletniego wykładowcę naszego Wydziału, zajmującego się od lat Pismem Świętym. Jako, że ksiądz profesor kończy w tym roku swoje wykłady, zaprosiliśmy go do naszej wspólnoty i podziękować Mu, za jego bycie przy nas, za życzliwość i wielkie serce.

Czytaj dalej »

XII Jerycho różańcowe

Jak co roku, nasza seminaryjna wspólnota mogła uczestniczyć w Jerychu różańcowym, tym razem dwunastym, odbywającym się w Kościele oo. Franciszkanów Konwentualnych na Wzgórzu Przemysła w Poznaniu. Najpierw przeżywaliśmy Eucharystię, której przewodniczył ks. Rektor, a po niej odmówiliśmy różaniec, modląc się o nowe powołania, a także za osoby konsekrowane.

Czytaj dalej »

Ks. dr Mirosław Tykfer

Dziś nasza wspólnota gościła ks. dra Mirosława Tykfera, redaktora naczelnego „Przewodnika katolickiego”. W swojej homilii podzielił się z nami kilkoma doświadczeniami z życia kleryckiego i kapłańskiego. Najpierw zostawił na myśl o tym, żeby Pismo Święte czytać zawsze ze spojrzeniem na Jezusa Chrystusa. Później opowiadał o kilku wydarzeniach, które pokazały w Jego życiu czym jest ciemność [...]

Czytaj dalej »

Prezentacja Księdza Rektora o Chile

Nasz Ksiądz Rektor, Paweł Wygralak, w okresie świątecznym i noworocznym przebywał na swego rodzaju pielgrzymce w Chile, w diecezji Osorno, w miejscowości Entre Lagos, na zaproszenie o. Janusza Różalskiego SVD, który pracuje tam na misji. Podzielił się dzisiaj z nami w ramach spotkania grupy misyjnej swoim doświadczeniem tamtejszego Kościoła, pracy duszpasterskiej i spotkanych ludzi.

Czytaj dalej »

NOWE ŚWIADECTWA PO REKOLEKCJACH z bł. Edmundem Bojanowskim!

M.T.
M.S.
Anonim
Picaso
Bartek
Xyz
K.J.
Szefua
Marek
Anonim
UL38
RZDZ
S.B.
Hubert
PH

Rekolekcje pokazały jakby inne oblicze tego słowa. Niektórzy kojarzą to ze sztywnymi, monotonnymi wykładami, ale tutaj w seminarium pokazały, że tak nie jest. Była miła atmosfera, zabawy w których uczestniczyli wszyscy obecni na rekolekcjach i to bez przymusu. Dzięki nim teraz dostrzegam wartości, których wcześniej nie dostrzegałem. Było to bardzo fajne przeżycie.

Na początku nie wiedziałem czego mogę się spodziewać po tych rekolekcjach. Jednak ostatecznie zdecydowałem się „zaryzykować”, ponieważ potrzebowałem się trochę zatrzymać, przemyśleć parę spraw dotyczących mojego życia. Muszę powiedzieć szczerze, że nie żałuję tej decyzji. Ja osobiście dowiedziałem się o sobie wiele więcej niż wiedziałem przed czasem rekolekcji. Jeżeli ma się jakieś problemy z wiedzą o sobie to przeżyty czas w tym miejscu na pewno nie będzie stracony.

M.S. Wyjazd do Seminarium pomógł mi się wyciszyć i zbliżyć do Boga. Dowiedziałem się wiele podstawowych zasad dobrej modlitwy i jak dobrze przeżyć Mszę Świętą. Mogliśmy korzystać z wielu sakramentów, między innymi spowiedź, Komunia Św. Dzięki takim wyjazdom można spotkać wiele osób. W Seminarium panowała miła atmosfera dzięki ilości tylu osób. Nauczyłem się, że każdy człowiek jest niepowtarzalny i nawet bez jednej osoby może zmienić się atmosfera, ponieważ gdy nie ma tej osoby, zawsze kogoś brakuje. Nie żałuję wyboru, że przyjechałem na rekolekcje zamiast zostać w domu.Rekolekcje w ASD umożliwiły mi bardziej zbliżyć się do Boga. Były one pełne modlitwy i zabawy. Osobiście najlepiej z tegorocznych rekolekcji letnich wspominam adorację i wspólną grę w piłkę z klerykami.

Przybliżyłem się do Boga, potrafię lepiej się skupić na Mszy Św., ona staje się piękniejsza, bardziej niezwykła. Oprócz tego poznałem super ludzi, z którymi miło spędzało się czas. To były bardzo udane dni, za które Bogu długo będę dziękował.

Szczerze? To był najpiękniejszy okres moich letnich wakacji. Na rekolekcjach można poczuć się wreszcie normalnie, można naładować swoje duchowe bateryjki i odpocząć od wszystkiego (mimo wstawania dość wcześnie rano :D) Aż nie chce się wracać do domu… Gwarantuje wam, że nudzić się nie będziecie, bo każdy znajdzie tutaj coś dla siebie, uśmiech i serdeczność księdza prefekta oraz wszystkich kleryków sprawiają, że można poczuć tutaj prawdziwą obecność Boga  Dziękuję!!

Rekolekcje w ASD w Poznaniu są doskonałym czasem, aby przybliżyć się do Boga. Ja osobiście bardzo dobrze się tu czuję, wręcz nie mam ochoty stąd odjeżdżać. Poprzez czas spędzony w tym wspaniałym, spokojnym miejscu najbardziej przeżyłem Adorację Najświętszego Sakramentu, która tutaj jest wyjątkowa i niepowtarzalna. Doskonale przygotowane konferencje, które zawsze pomagają zrozumieć naszą wiarę, uczą dużo rzeczy, które można przenieść na nasze życie codzienne. Każdemu: studentowi, uczniowi wakacje mijają szybko lecz w tym miejscu czas się jak gdyby zatrzymuje, a życie nabiera normalnego pędu w towarzystwie Najlepszego Przyjaciela – Jezusa.

Każdy pewnie wie, że rekolekcje to rekolekcje. Lecz kojarzymy je z rekolekcjami, które są w szkołach i wyglądają raczej sztywno. Te rekolekcje nie zmieniają życia, ale nas samych. Polecam takie rekolekcje w ASD każdemu w każdym wieku, który szuka Boga.

Dzięki rekolekcjom w ASD zyskałem nowe spojrzenie na liturgię. Poprzez konferencje dowiedziałem się wielu ważnych, a często zapomnianych szczegółów o modlitwie. Czas wolny, który każdy nas wykorzystywał inaczej pozwolił zatrzymać pęd życia, którego często nie idzie zatrzymać, chociaż na chwile. Adoracja pozwoliła na pobycie sam na sam z Jezusem i powierzeniem mu naszych trudności i talentów. Warto było przyjechać i spędzić ten czas w tak wspaniałym gronie.

Ciekawy jest/był pomysł z „pakietami miłosierdzia”. Dzięki modlitwie wstawienniczej mogłem odwiedzić zakrystię seminaryjną, kolejne miejsce niepoznane. Dobry pomysł to odwiedziny Stadionu Miejskiego. „Trener” dobrze się sprawdził na wieczór filmowy. Dotknęło mnie opowiadanie o Żabikowie.

Dla mnie szczególnym wydarzeniem były konferencje, których celem było ukazanie jak pogłębić relacje z Bogiem. W tym kierunku zmierzało także rozważanie Pisma Świętego. Dzięki pracy w grupach poznawaliśmy sylwetkę bł. E. Bojanowskiego, który jest przykładem.

Na rekolekcjach podobało mnie się wiele różnych rzeczy, ale adorację zapamiętałem najlepiej. Adoracja pozwoliła mi na szczerą rozmowę z Bogiem. Pomogła mi też w zbliżeniu się do Boga i umocniła moją wiarę w Niego. Utkwiły mi w głowie spotkania grupowe, na których mogliśmy podzielić się z innymi swoimi relacjami z Bogiem i nie tylko. Te spotkania pomogły mi otworzyć się na świat.

Rekolekcje pokazały mi, że w każdej chwili w dobrej czy złej nie możemy zapomnieć o ojczyźnie. Bł. Edmund Bojanowski pokazał mi, że mimo ciężkiej choroby trzeba pamiętać o bliźnich. Ale także wycieczka do Żabikowa, do obozu zagłady pokazała mi jak my mamy dobrze. Możemy robić co chcemy tak na dobrą sprawę i możemy wyznawać religie jakie chcemy, bo nie mamy niczyjego nacisku. Nauczyłem się zdawać na Wolę Bożą. Dowiedziałem się, że od Woli Bożej zależy nasze życie. Jestem szczęśliwy i dziękuję Bogu za te rekolekcje.

Rekolekcje bardzo mi się podobały. Szczególnie podobały mi się 4 rzeczy. Pierwszą z nich było zwiedzanie stadionu m.in. loży prezydenckiej, szatni i Sali w której nagrywane są wywiady. Drugą z tych rzeczy było nagrywanie filmów w grupach. Każda z grup miała nagrać 3-minutowy film z jakiejś cząstki życia E. Bojanowskiego. Trzecią rzeczą było zwiedzanie muzeum, w którym dowiedziałem się pełno nowych rzeczy o E. Bojanowskim. Czwartą z tych rzeczy była adoracja, na adoracji widzieliśmy i rozmawialiśmy z Panem Jezusem.

Bardzo umocniła mnie modlitwa wstawiennicza i konferencje, które były omawiane przez księży. Bożym przeżyciem była Msza Św. w Luboniu w sanktuarium bł. Edmunda Bojanowskiego. Cieszy mnie otwartość wszystkich księży i że są tacy weseli. Też różne wyjścia były fajne i wesołe.

Bł. Edmund Bojanowski. Niby coś tam się obiło o uszy, teraz miałem okazję go o wiele lepiej poznać. Był z nami realnie na rekolekcjach poprzez relikwie. Podczas tych rekolekcji dowiedziałem się dużo o odpustach i jak się lepiej modlić. Z tych „duchowych” rzeczy najbardziej zapamiętałem wtorkową adorację. Dzięki tym rekolekcjom, na których już byłem kilka razy poznałem nowych wspaniałych przyjaciół. Widzieliśmy Stadion Miejski, muzeum martyrologiczne – obóz – w Żabikowie, które przypomniały jak okrutna jest wojna. Byliśmy również w sanktuarium i nad grobem bł. Edmunda Bojanowskiego. Takie rekolekcje to coś wspaniałego, odnowienie i pogłębienie relacji z Bogiem oraz poznanie nowych ludzi i miejsc.

Arcybiskupie Seminarium Duchowne w Poznaniu

Dla rozeznania powołania kapłańskiego, przyjęcia go oraz przygotowania do sakramentu święceń

Zmarła śp. Jadwiga Nawracała

Ks. Prof. Bogdan Poniży

XII Jerycho różańcowe

Ks. dr Mirosław Tykfer

Prezentacja Księdza Rektora o Chile

Opcje